İnsanların, dinsel inancı ne olursa olsun, tinsel ihtiyaçları birdir, yani dinler ayrı olsa da tinsel olana ihtiyaç evrenseldir. Dolayısıyla maneviyat ve inanç insan hayatının odak noktası hatta; hayatını devam ettirmesini sağlayan en büyük gücüdür. İnsanların korunup kollanma güdüsü, kaybetme korkusunu yenmesi , ruhunu şifalandırma isteği gibi hayati ihtiyaçları, maneviyatı doğrultusunda gerçekleşir. Sahip olduğu inanç ve manevi duygular ile içsel bir tatmin yaşamaktadır. İnsanın bu manevi duygular ışığında kendini ve sevdiklerini koruma iç güdüsü açığa çıkar. İnancı ile dua eder, yürekten ister ve bu maneviyat duygusu ile iç ferahlığı yaşar. Mühim olan inancı kalpte hissedip, hem kendimiz hem sevdiklerimiz için bir şeyler düşünebilmektir. Hayatımızın rutin akışında manevi duygularımız ve kalpten inancımızla, kendimizin ve sevdiklerimizin korunduğunu hissedelim. Bu inanç, kaygılarımızdan özgürleştirip hafiflememizi sağlayacaktır.