Kadın kendini feda etmeye başlayınca evdeki yaşam enerjisi düşmeye başlar. Buna bağlı olarak erkeğin de frekansı düşmeye başlar. Bir kadın olarak eğer sizin “değersizlik” korkunuz varsa; anne babası tarafından sevilmeyen bir adam hayatınıza gelecektir. Eğer sizin anne babanızla probleminiz varsa; anne babasıyla problemli birini hayatınıza çekeceksiniz. Sevilmediğinizi düşünürseniz, biri size iyi davrandığında bu defa da “Bana niye iyi davranıyorsun?” sorusu aklınıza gelecektir. Eğer insanın içinde değersizlik korkusu varsa, biri onu sevdiğinde “Beni niye sevsin?” diye düşünmeye başlar. Mükemmel bir erkek istiyorsunuz hayatınıza ama siz hazır mısınız böyle bir erkeğin gelmesine? Hayatınıza düzgün bir insan geliyor ama bu defa siz arızaya sarıyorsunuz çünkü annenizi affetmediniz, babanızı affetmediniz, önceki aşk ilişkilerinizdeki kırgınlıklarınızı temizlemeden şimdiki ilişkinize travmayla girdiniz... Sanıyorsunuz ki onların yaptığı, geçmişte size yapılanı, şimdi hayatınızda olan erkek de yapacak... Bu korkunuz varsa, ne ilginçtir ki geçmişi size hatırlatacak bir eş hayatınıza çekersiniz... Hayatınızdaki erkek üç yıl uğraşıyor, sizi sevmek için elinden geleni yapıyor, ne yapsa yaranamıyor. Sonunda vazgeçiyor. Bu defa siz adamı sevmeye başlıyorsunuz. Sonra diyorsunuz ki: “Sen bana eskiden iyi davranıyordun... Geçmişte bana jestler yapıyordun, güzel sözler söylüyordun? Niye değiştin? Neden bana şimdi soğuk davranıyorsun?” Çünkü hayatınızdaki erkek sizi mutlu etmeye çalışarak mutlu oluyordu. Sizi mutlu göremeyince o da uğraşmaktan vazgeçti. Vazgeçince doğal olarak enerjisini de sizden çekti. Siz o ilgi enerjisi ile beslenemeyince bu sefer siz ona çekilmeye başladınız. Kaçan kovalanır... Yetersizlik korkusu, dışlanma korkusu, terk edilme korkusu, yalnızlık korkusu, değersizlik korkusu onda da vardı. Büyük ihtimal onun da ya annesi babasına yaranamadı ya da babası annesine yaranamadı... Atalardan gelen ciddi sınavlar var. Bir insanı hayatınıza almadan önce, annesi ile arası nasıl, babası ile arası nasıl, kardeşleriyle arası nasıl bakmanızda fayda var. Ama ona bakmadan önce kendinize bakmanız gerekiyor. “Olsun! Ben onun huyunu değiştirebilirim...” diye düşünebilirsiniz. Böyle düşünmek hoşumuza gitse de kocasının huyunu değiştirebilen kadını daha görmedim. Binlerce seans yaptım ama sevgilisinin huyunu değiştirebilenle karşılaşmadım. İnsanlar; huyunu, karakterini değiştiremediği için sevgilisini değiştiriyor. Siz ne yaparsanız yapın, karşınızdaki kadını veya erkeği değiştiremezsiniz. Ender olarak değiştirebilen de oluyor ama bu defa da memnun olmuyor. Şikâyet ediyor yine: “Aynı benim gibi oldu!” Heyecan gidiyor. Kendin gibi biriyle yaşamak ne kadar iç açar bir düşünmekte fayda var. Bülent Gardiyanoğlu’nun “Kadın Olmayı Hatırlamak” Kitabından alınmıştır.