Hayatımızın birçok noktasında, bir durumu başaramayacağımızı düşünebiliriz. O an o durum olmazsa ya da sonucu iyi olmazsa kendimizi kötü hissederiz. Çünkü biz, sonuç odaklı yaşarız. Bir işi yapıp, "Allah’ım bu işin sonu sana emanet, olsa da olmasa da vardır senin bir bildiğin", demek yerine, o sonucun tam da istediğimiz gibi olmasını isteriz. Evet, bu noktada, kendi hayatımızı artık düzene almamız gerekiyor. Şunu fark ettim; özellikle okul yıllarında, çok başarılı olursam zannediyordum ki insanlar beni daha çok sevecek, bana daha çok değer verecek, annem ve babam beni sevecek, toplumda daha garanti bir yerim olacak. Fakat bunun başarıyla da çok fazla bir alakasının olmadığını yıllar sonra fark ettim. Daha da derinlere inersek, aslında başarı hırsının altında, derinlerde bir yerlerde başarısızlık korkusu var. Başarısızlıktan korktuğum farkında olmadan, deli gibi çalışıyorum ki içimdeki o eksik duyguyu, başaramayacağım duygusunu bir şekilde besleyeyim. Evet, kendi hayatınızı gözden geçirin. Bir şeyi başarmak tabi ki hakkınız… Her şeyin en güzelini, her zaman hak ediyorsunuz. Lakin o şeyi başarırken, evet ben en iyisini hak ediyorum diye mi başarıyorsunuz yoksa başaramazsam insanlar ne der diye düşünüp, başarısızlık korkusuyla mı? İçinizde başarısızlık korkusu olduğu sürece, siz nereye adım atarsanız atın, başarsanız bile günün sonunda tatmin olamayabilirsiniz. Bu sizi mutlu etmeyebilir. " Allah’ım içimdeki başarısızlık korkumdan sana sığınırım." .