Herkesin bir hesabı var bu hayatta. Bir tek “anda kalmayı” başarabilen insanlar mutludur. Anda kalabilmek için de geçmişinizi affetmeniz, kabule geçmeniz ve gelecek endişelerini bırakmanız gerekiyor. Bazı kadınlar var ki, tüm güzellikler onun çevresinde dönüyor. O kadının yaptığı sadece kendi özünü kabullenmekten ibaret. Siz ise bu tarafta söylenmeye devam ediyorsunuz: “Çocukluğumdan beri köle gibi çalışıyorum. Kadınlık vazifemi yaptım... Yemedim yedirdim, giymedim giydirdim. Saçımı süpürge ettim. Allah’ım niye ona var da bize yok?” Kendinize bir sorun. Bugüne kadar kendiniz için bir şey istediniz mi? Bir şeye sahip olmak için hep hayatınızda bir bedel ödemeye mi çalıştınız? “Varsın ben mutlu olmayayım da çocuklarım mutlu olsun mu?” dediniz. Hayatı yürütebilmek için, namusunuzla yaşayabilmek için adım adım erkek gibi davranmaya, hissetmeye başladığınızı fark ettiniz mi? Muhtemelen çocukken hayalini kurduğunuz yerden çok uzaktasınız. Siz hayatın içinde bir erkek gibi güçlü olmaya çalıştıkça, erkek enerji yanınızda oldukça güçlenmeye başlamıştır. Bu da eşinizle aynı enerjiyi taşımaya başladığınızı gösterir. Bu durumda hayatınızdaki erkek de iki alternatif şekilde size davranabilir. Ya karşınızda çok sert bir erkek gibi duracak ve bir evde iki erkek çarpışacaksınız ya da karşınızdaki erkek sorumluluğunu alamayan bütün yükü sizin sırtınıza yıkmış biri olarak hayatı sizinle bir şekilde paylaşacak. Artık uyanın! Kendi özünüzden ne kadar uzaktasınız? Siz özünüze dönmediğiniz sürece özüne ulaşmayan bir insanı hayatınıza çekersiniz ve benzer enerji yaydığınız için bir evde iki erkek yaşamaya çalışırsınız. Bir evde iki erkek olmaz. Bülent Gardiyanoğlu’nun “Kadın Olmayı Hatırlamak” Kitabından alınmıştır.